Macierzanka - niepozorne zioło o cennych właściwościach

OZDOBA OGRODÓW O LECZNICZYM DZIAŁANIU
Macierzanka to roślina, która ma wiele odmian, jednak tą najczęściej wykorzystywaną w ziołolecznictwie jest macierzanka piaskowa. Można ją spotkać w wielu zakątkach świata, głównie w klimacie umiarkowanym. Rośnie w słonecznych i suchych miejscach, głównie na łąkach, skarpach, pastwiskach, a nawet przy drogach czy na skałach. Dzięki delikatnym, fioletowym kwiatkom macierzankę można traktować także jako roślinę dekoracyjną, zdobiącą przydomowe skalniaki. Jako surowiec zielarski wykorzystuje się wysuszone kwitnące pędy rośliny, które skrywają w sobie zdrowotne właściwości.WŁAŚCIWOŚCI MACIERZANKI
Macierzankę wykorzystuje się już od czasów starożytnego Egiptu, a w średniowieczu napary z macierzanki stanowiły remedium na bóle głowy, nieżyt żołądka, czy stłuczenia. Tę roślinę wykorzystywała także św. Hildegarda z Bingen.Do głównych właściwości macierzanki możemy zaliczyć:
- działanie moczopędne,
- działanie wiatropędne,
- działanie wykrztuśne,
- działanie rozkurczowe,
- działanie bakteriobójcze,
- działanie odkażające,
- działanie zwiększające apetyt,
- działanie zwiększające wydzielanie soku żołądkowego.


ZASTOSOWANIE MACIERZANKI
Napary oraz inne metody stosowania ziela macierzanki przynoszą ulgę przy szerokim spektrum dolegliwości:- przy infekcjach górnych dróg oddechowych,
- do odkażania cery trądzikowej i tłustej, oraz regulacji wydzielania sebum,
- do łagodzenia objawów infekcji intymnych,
- do usprawniania procesu trawienia oraz na wzdęcia,
- do neutralizowania swędzenia po ukąszeniu owada,
- do płukania włosów przy przetłuszczającym się skalpie i problemach grzybiczych.
LECZNICZA HERBATA Z MACIERZANKI
Najpopularniejszą, a zarazem najprostszą metodą stosowania macierzanki jest przygotowanie z niej ziołowej herbaty. Jak ją zaparzyć?Do szklanki wsypujemy jedną łyżkę stołową suszu macierzanki i zalewamy wrzątkiem. Parzymy pod przykryciem 15 minut. Przecedzony napar pijemy trzy razy dziennie przed jedzeniem, jeśli ma nam pomóc jako środek wykrztuśny, albo po jedzeniu, by usprawnić trawienie.
