St. lioba, - bierzemy udział w konferencji w zgromadzeniu benedyktynów w st. lioba w prowansji.

Nasza relacja z wydarzenia pod tym linkiem: https://blog.ogrodyhildegardy.pl/pl/st-lioba-bierzemy-udziala-w-konferencji-w-zgromadzeniu-benedyktynow-w-st-lioba-w-prowansji-s998/
Pierwsze siostry benedyktynki św. Lioba przybyły z Holandii, aby kontynuować życie monastyczne w tej części Prowansji – życie monastyczne, które rozpoczęło się dziesięć wieków wcześniej przez mnichów z opactwa św. Wiktora z Marsylii (świadectwem tego jest rzymska kaplica St Germain.) Żarliwe pragnienie, aby „nie przedkładać niczego nad miłość Chrystusa” i nauczyć się doceniać piękno pochodzące od Boga, dało początek niezależnemu opactwu.  Imię „Lioba” – miłość, dobroć – przypomina nam o miłości, którą daje nam Bóg i wzywa nas do życia.
 
 Klasztor dzisiaj
 
 Opactwo Sainte-Lioba w Simiane Collongue składa się z małych prowansalskich domów zgrupowanych wokół kapitularza, skryptorium, refektarza i kościoła pośrodku.  Te cztery miejsca, ogniska naszego życia monastycznego, są wspólne dla małej wspólnoty braci benedyktynów ze św. Lioba.
 
 Tkamy jedwabne szaty liturgiczne, czasem przerabiane batikiem.  Zajmujemy się także ceramiką, witrażami, obrazami… i jak we wszystkich klasztorach benedyktynów, gościnność bierzemy sobie bardzo do serca, przyjmując gości do wspólnego życia w ciszy i modlitwie, a czasem także na kursy (o Biblii, świadkach wiary, relacjach międzyreligijnych  spotkania…).
 
 Niektóre cechy szczególne naszego klasztoru
 
 Nasze życie pozwala nam pamiętać i uświadamiać innych o pięknie, które jest darem Stwórcy.  Istnienie dwóch wspólnot sióstr i braci zapewnia równowagę w naszym życiu;  dzielimy bogactwo różnych początków i specyfikę każdej wspólnoty, ale jednoczymy się głosem na chwałę Bożą podczas śpiewania Oficjum.